Tria genera cupiditatum, naturales et necessariae, naturales et non necessariae, nec naturales nec necessariae.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia.

Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes.
Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.
Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis.
Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem.
Prioris generis est docilitas, memoria;
Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.

Bork: Contineo me ab exemplis.
Bork: Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?
Cur iustitia laudatur?: Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.
Scrupulum, inquam, abeunti;: Certe non potest.

Nulla erit controversia. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Duo Reges: constructio interrete. Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Quare ad ea primum, si videtur; Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Quid iudicant sensus?

Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Si id dicis, vicimus. Quonam modo? Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.

Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.
Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;
Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant.
Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost;

Bonum ipsum etiam quid esset, fortasse, si opus fuisset,
definisses aut quod esset natura adpetendum aut quod
prodesset aut quod iuvaret aut quod liberet modo.

Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest
esse dissensio.

Aut, si nihil malum, nisi quod turpe, inhonestum, indecorum, pravum, flagitiosum, foedum-ut hoc quoque pluribus nominibus insigne faciamus-, quid praeterea dices esse fugiendum?